Ο μεταφραστής και πανεπιστημιακός Κωνσταντίνος Παλαιολόγος οργάνωσε ένα μεταφραστικό εργαστήριο με φοιτητές του, όπου επικεντρώθηκαν σε αποσπάσματα από το βιβλίο Αφορισμοί (Κορώνη: Γραφομηχανή, 2019).
Στο εισαγωγικό κείμενό του σημειώνει: H συλλογική μετάφραση στα ισπανικά των αφορισμών του Βασίλη Ρούβαλη είναι προϊόν εργαστηρίου που οργάνωσαν και συντόνισαν ο Eduardo Lucena και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος τον Νοέμβριο του 2024. Συμμετείχαν οι: Νεφέλη Εμμανουέλα Βολιώτη, Πάνος Γεράκης, Χριστίνα Δημητρίου, Λαμπρίνα Ιωάννου, Μαρία Κολεύρη, Ματίνα Μπίλλια, Χρυσούλα Ξένου, Μυρσίνη Πάρσαλη, Γεωργία Πατινιώτη, Γιώτα Ρόμπολα, Τζίνα Ρουμπέα, Βάσω Χρηστάκου. Αναδημοσιεύονται από το ιστολόγιό του:
Λέγεται πως δεν είμαι τίποτε. Αλλά ως τίποτε δικαιούμαι να νιώθω τα πάντα.
Se dice que no soy nada. Pero como nada tengo derecho a sentirlo todo.
*
Μα πώς να ειπωθεί, σ’ αυτή τη σύντομη εποχή, η φράση: «Με χούφτες δικό μου χιόνι στη μήτρα του καλοκαιριού σου»;
Pero ¿cómo decir, en esta época breve, la frase: “A puñados de mi propia nieve en la matriz de tu verano”?
*
Όλες οι αναμνήσεις είν’ απαραίτητη συνέχεια του τώρα.
Todos los recuerdos son continuación necesaria del ahora.
*
Μόνον ό,τι ανατέλλει από τη λάθος όψη του κόσμου με αφορά.
Solo lo que amanece del lado erróneo del mundo me concierne.
*
Αναγνωρίζω εκείνα τα χρώματα που με πείθουν ότι είμαι παιδί.
Reconozco esos colores que me convencen de que soy niño.
*
Εδώ θα ζήσω. Μετά την αποχώρηση όλων των εαυτών μου.
Aquí viviré. Tras la retirada de todos mis yo mismos.
*
Ο ίσκιος του κόσμου ονομάζεται καρτερία.
La sombra del mundo se llama aguardar.
*
Το κέλυφος έμεινε άθικτο. Αναπνέω. Εκείνοι αναχώρησαν.
El cascarón quedó intacto. Respiro. Ellos ya se marcharon.
*
Αλλάζεις συντρόφους. Ποτέ τα τοπία σου.
Cambias de pareja. Nunca de paisajes.
*
Τι να κάνω αυτό το «εγώ» όταν δεν υπάρχεις «εσύ»;
¿Qué hago con este “yo” cuando no existes “tú”?
*
Στο λιγοστό φθινόπωρο καταφθάνουν οι χρεωκοπημένες ανθοφορίες μου.
Al escaso otoño llegan mis floreceres arruinados.
*
Επιλέγεις το σύντομο παρόν μόνο με τα κουρασμένα δάχτυλα της εμπειρίας.
Eliges el presente breve solo con los cansados dedos de la experiencia.
*
Πριν γίνω η ημέρα σου, υπήρξα μια νύχτα.
Antes de ser tu día, fui una noche.
*
Δεν ανησυχώ για τούτες τις αλλαγές· ανησυχώ για μένα, αλλαγμένος πια.
No me preocupo por estos cambios; me preocupo por mí, cambiado ya.
*
Απ’ εδώ, σας πληροφορώ ότι οι κολασμένοι γνωρίζουμε καλύτερα τον Παράδεισο!
¡Desde aquí os informo de que los malditos conocemos mejor el paraíso!
*
Βήμα προς τα εμπρός η κάθε ανάμνηση.
Un paso adelante cada recuerdo.
*
Αναρωτιέμαι, συχνά πια, εάν είναι ωφέλιμο το άνοιγμα της εξώπορτας για να εισέλθει ο εαυτός μου.
Me pregunto, ya a menudo, si sirve de algo abrir la puerta para que entre mi yo mismo.
*
Όλες οι μουσικές περιέχουν ψιθύρους από το πεπρωμένο.
Toda música contiene susurros del destino.
*
Γράφω ασυνείδητα, για να αναπνέω…
Escribo inconscientemente, para respirar…
*
Η πιο βασανιστική εμπειρία: Ανοίγω παρενθέσεις που ξεχνάω να κλείσω.
La experiencia más atormentadora: abrir paréntesis que me olvido de cerrar.
*
Η μοναξιά δεν είναι πάθηση. Η λατρεία της μόνον.
La soledad no es enfermedad. Solo lo es su adoración